Miasta, a raczej aglomeracje miejskie znajdujące się na obszarze Korytarza Tokaido są powiązane funkcjonalnie i komunikacyjnie. Mieszka tu aż dwie trzecie Japończyków. Japońskie megalopolis jest tak silnie zurbanizowane, iż jadąc shinkansenem z Tokio do Osaka - 515 kilometrów w dwie godziny - odnosi się wrażenie, że ani na chwilę nie wyjeżdżamy z wielkiego miasta. W pewnym momencie mignie nam królowa japońskich gór, Fuji-san, ale nim zdążymy przetrzeć oczy ze zdumienia jej pięknem, błyskawicznie znika z pola widzenia wraz z otaczającymi ja wzgórzami i zielonymi plackami lasów.

Osaka, w czasach starożytnych zwana Naniwa, już od IV wieku była głównym ośrodkiem transportowo-handlowym. W 1576 roku okrutny szogun, aczkolwiek doskonały dowódca i reformator, Nobunaga Oda, zburzył świątynię buddyjskiej sekty Jōdo-shinshū (Prawdziwa Religia Czystej Krainy) i wybudował na jej miejscu zamek Osaka. Obiekt jest ośmiopiętrowy, jednakże z zewnątrz widoczne jest tylko pięć pięter. Zamek Osaka nie jest niestety autentyczny, Jak większość japońskich budowli tego typu został w całości zrekonstruowany. Znaczna część zamku spłonęła w 1868 podczas wojny domowej otwierającej okres restauracji Meiji, a reszta została przeznaczona na arsenał. W latach dwudziestych ubiegłego stulecia udało się Japończykom zamek odbudować tylko po to, aby w 1945 roku zniszczyły go amerykańskie bombowce. Dla usprawiedliwienia niszczycielskiej pasji amerykańskich chłopców należy dodać, że w okresie II wojny światowej zamek został przekształcony w wielki skład broni, gdzie zatrudniano około 60 tysięcy robotników. Zamek Osaka ostatecznie odbudowano w 1997 roku - z betonu i oczywiście z windami (sic!). Choć jego wnętrze kryje w sobie nowoczesne muzeum, zamek oglądany z zewnątrz jest całkiem urokliwy i niezwykle fotogeniczny.